Irudi-argitaratzailea

Marrazki hau egiteko, pitzatutako iragazki artistikoa eman dugu.

Psikomotrizitate saioa

Oraingo ekarpen honetan psikomotrizitatea haurrekin nola landu ahal dugun azalduko dugu, horretarako saio bat nola egin azalduko dugu pausuz-pausuz. Ekarpen honen bidez ideiak aterako ditugu iraganean umeekin psikomotrizitate saioak prestatzeko.

Psikomotrizitate saioaren barne fase ordenatu eta koherenteak bata bestearen ondoren gauzatu beharko lukete. Era honetan, ondorengo lan prozedura gausatuko genuke: jarduera motorea; bizi-aztertu-errepresentatu. Metodologi honi esker garapen psikomotoreaz gain ikasleen nortasuna bere osotasunean jorratzea lortuko genuke.

Haurraren zaletasun eta nahiak kontuan izanik, irakasleak jarduerak proposatzen ditu. Gustokoak dituztenez ikasleak biziki parte hartzen dute. Ondorengo atalak proposatzen dira saioaren sekuentziaketan:

•Aurreko atala. Gelako txokoak prestatu: Helburu eta edukien arabera, hainbat gune prestatzen ditugu: jauzi eta erorketena, orekena, materiale biguneko eta gogorreko zirkuiuak…Txoko bakoitzean jorratuko diren gaitasunak haur bakoitzean mailara egokituta egongo dira. Irakaslearen esku gelditzen da zenbat txoko antolatu. Gutxienez bi edo hiru gune desberdinen beharra somatzen da.

•Harrerako atala: Prestaketarekin hasi: oinetakoak eta berokia kendu, agurtu eta aurkeztu, arauak birgogoratu, segurtasun neurriak, besteenganako errespetua… Egun horretako txokoak azaldu, materiala komentatu, jarduera posiblei buruzko iradokizunak luzatu…Beraien iritzi eta galderei lekua utzi, era orekatu batean. Une honetan landu daitezke baita ere, arnasketa ariketak, erritmokoak eta abestiak.

 •Atal oldartsua: Lanean hasterako jardueraren bat proposatzen diegu (esponjak inguratuz lasterka egin…), eta irakasleak esandakoan suntsiduraren garaia (“derribo” deitzen da baita ere) iristen da: esponjen dorrea behera bota, piloten piszinara beren buruak bota, edo koltxoneta handi batera.

•Berezko jarduera motrizaren atala: Hasiera batean haurrak etengabe aritzen dira beren kabuz txoko batetik bestera dena eramanda. Aniztasun honi esker era guztietako gaitasun eta mugitzeko beharrak lantzen dituzte. Gune desberdin hauei esker mugimendua bizi lezake, esperimentatuz, gauzatuz, erabakiak hartuz, arazoak ebatziz, sortuz, komunikatuz… Zailtasun maila guztietako eredu psikomotrizak landuz. Irakaslearen eginkizunak jarduera hori aberastea izango du helburu. Hortarako, txokoak birrantolatuko ditu, materiala gehituz, kenduz, lekuz eta egoeraz aldatuz.

•Jolas sinboliko eta eraikitze atala: Irudikatze jolasean haurrak bizitza errealeko objektu, jarduera edo une bat irudikatzen du, fantasia eta errealitatea elkarlotuz. Horretarako hainbat baliabide bere eskura uzten ditugu: zapi, soka, uztai, kuxin… Tresna neutro hauei haurrak bere sinbologia eransten die. Jolas hauei esker erreprimitutako barne gatazkak kanporatu ditzakete.

•Analisi atala: Aldi honetan gure curriculumeko helburuetara bideratutako joku zuzenduak edo gidatuak landu ditzakegu: itxurak, koloreak, neurriak, espazioko nozioak… Zehastasun motrizeko jokuak ere sar daitezke.

•Agurraren atala: Jardueraren deskonektatu behar dugu eta taldea elkartu. Ariketa albo batera utzi eta erlajatze unean murgiltzen gara oinetakoak jazten dituzten bitartean saioa komentatzen dugu eta agurtzen dugu elkar.

•Irudikatze eta lengoaia fasea: Ahoz, marraztuz, plastilinaz, antzeztuz…saioan bizi izandakoa adierazi behar dute. Bizi izandako kontzeptuak barneratzeko, oroimena lantzeko, ordezlapena eta kontzeptualizazioa jorratzeko guztiz baliagarria gertatzen da.

Gure ustez psikomotrizitate gela batek barietate askokoa izan behar da, hau da, haurrak mugitzeko eta jolasteko espazio nahiko izateaz aparte jolasen aniztasuna euki behar dute eta gero eta handiagoak izan gero eta gehiago. Oso garrantzitsua da kolore asko eta forma asko eukitzea, horrela haurrei arreta deituko dire.

ETXE TXOKOAREN ADIBIDEAK

JOLAS SINBOLIKOAREN TXOKOA

Gure eskolako 2-6 urteko ikasgelan, beste batzuen artean, jolas sinbolikoaren txoko aurkitzen da. Dakigun moduan, haurrak imitazioz ikasten dute, eta imitazio prozesu horretan, jolas sinbolikoa sortzen da, hau da, aita- ama jolasa. Haurrek, hasieran, beraien gertuko pertsonak imitatzen dituzte, aita, ama, anai-arreba, aitona-amonak eta hauen jarrera eta hizkuntzan oinarritzen dira horretarako. Denbora pasa ahala objektuak erabiltzen hasten dira, eta hauek bizitza izatera pasatzen dira, adibidez, makila bat ezpata bat izan daiteke, edo aulki bat zaldia …



Gure ustez garrantzitsua da haurrek txiki txikitatik beren emozio, kezka, ardurak etab. atera ditzaten jolas sinboliko hauen bidez, eta horretarako sortu dugu txoko hau, konpañian eta imajinazio osoa erabiliz, beraiek nahi duten bezala jolas egin dezaten, aldi berean, aurretik esan bezala, emozio, tentsio eta beste hainbat sentimendu kanalizatuz.



Jolas sinbolikoaren txokoan, besteak beste aurkitzen den materiala hurrengokoa da: sukaldetxoa, panpinak, ohea, armairua, panpinarentzako beharrezko materiala( sehaska, pixontzia, aulkia …). Horretaz gain, etxetxoan bertan kaxa handi bat dago eta bertan, hainbat mozorro daude, beraien imajinazioa erabiliz bururatzen zaien pertsonaia izateko orduan errazago eta dibertigarriago izan dadin.



Horretaz gain, interesgarria iruditzen zaigu haurra egunerokotasun errealean kokatzea, eta horretarako, denboraldi baten ondoren, txoko honetako materiala aldatzea ideia egokia iruditzen zaigu, adibidez, gelakideren bat gaixo dagoenean, etxetxoa erizaintza bihur dezakegu, edo denda, edo ile-apaindegi bat … Eguneroko gauza txikiak aprobetxatuz egin daitekeen gauza bat da